Хоосон юм шиг бодож

Хорвоо нэг л дутна

Хөдлөж үл чадах үг

Хүйтэн биеийг тэвэрнэ.

Бүхнийг хоосон гэж мэдрэх

Би өөрийгөө үл олох

Бийр будаг хөсөр хэвтэх

Бодож шаналах хэцүү юм.

Хоосон юм шиг бодож

Хорвоо нэг л дутна

Хөдөлж үл чадах гар

Хүйтэн биеийг хүлнэ.

Гарт баригдах зүйл ч үгүй

Газар дэлхий надаас хол

Ганцаардал, бодолд хүрэхгүй

Гэм, хүсэл дутна, дутна.

Хорвоо нэг л дутна

Хоосон мэт санагдана

Хөдөлж үл чадах хүсэл

Хөшсөн хөлийг дарна.

Үг минь хөдөлж, үнэнд хүрэхгүй

Үйл ажил урдуур минь өнгөрнө

Үнэгүй цаг, үг хэл хатаж

Үзэл минь яагаад ч юм унтана, унтана.

Хөдөлж үл чадна үг минь

Хүйтэн бие минь хүлэгтэй

Хорвоо нэг л дутна

Хоосон мэт бодогдоно.

Зүрх цусаар үерлэвч хүйтэн

Зөөлөн сэтгэл хөшсөн, харсан

Зүйл бүрээр бие минь ороогдсон

Зүдэрч ядаад хөдөлмөөр байна

Хүйтэн бие минь хүлэгтэй

Хөдөлж үл чадна үгс минь

Хоосон мэт бодохдоо

Хорвоод би дутаад байна, дутаад байна.